- kol-kosluq
- is. Kol-kos basmış yer; kolluq. Qayanın dibi yaman kol-kosluq idi. «Koroğlu». Kəhər ağzını palçıqlı cığırdan kol-kosluğa saldı. M. İ.. Hər tərəf ağaclıq və kol-kosluqla örtülü idi. S. Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kol-kosluq
Look at other dictionaries:
çipitdig — (Yardımlı) kol kosluq. – Mallari çipitdiyə ötirmişəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xaraqallıx — (Qax) kol kosluq. – Xaraqallıxda ilan olıy … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ciyillik — bax kol kosluq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girmə — 1. «Girmək»dən f. is. Martın yenicə girməsinə baxmayaraq hava ilıq idi. 2. is. məh. Kolluq, kol kosluq. Kəsdilər girməni Cəbilə Osman; Verməsin arxaya keçməyə aman. H. K. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
